شیوه تربیت اسلامی کودکان 5
سه شنبه, ۳۱ ارديبهشت ۱۳۹۲، ۱۰:۳۲ ق.ظ
شیوه تربیت اسلامی کودکان 5درس خداپرستی.....نتیجه گیری......پى نوشتها و منابع .... در ادامه مطلب .........
درس خداپرستی
در این قسمت سخن فراوان است، نمی شود در چندین سطر، بحث با آن عظمت را
آورد. خداپرستی یک جمله بیش نیست. یعنی بنده ی خدا بودن، و نفی کردن همه ی خدایان و
قرار گرفتن در اشراف نور حق که هیچ کس جذابتر و دوست داشتنی تر از او نیست و هیچ
محبوبی چون او تا ابد ماندگار و باوفا نیست و هیچ موجودی چون او برازنده ی پرستش
نیست، جمله هستی طفیلی اوست. وظیفه و تکلیف اصلی و فطری انسان، شناختن دقیق او و
شناساندن اوست.
آنچه پدران و مادران باید بیشتر وقت خود را برای فرزندان مصروف دارند،
کاشتن بذر خداپرستی در نهاد و نهان کودک است. موجودی به نام فطرت در درون پاک کودک
خدا را فریاد می کند. هیهات که این فریاد خاموش شود، از همان آغاز تولد کودک، فهم
و شعور و عقلش پا می گیرد و شکوفا می شود. عسل شیرین خداپرستی باید به کام او
ریخته شود.
شناساندن خداوند و پرستش خداوند دو مقوله هستند. که این قسمت بعدی
بیشتر توجه و عنایت می طلبد، باید کودک را پیوسته در مسیر خداپرستی حفظ کرد و او
را در این مسیر یاری کرد.
اسلام عنایت دارد که کودک از هفت سالگی بتدریج به سوی عبادت کردن
کشانده شود یکی از اصحاب امام صادق(ع) می گوید از حضرت پرسیدم که کودک از چه سنی
شروع به نماز خواندن کند و یا نماز به او یاد داده شود؟ فرمود: از هفت سالگی.
یکی از دعاهای حضرت ابراهیم(ع) این است که می فرماید:
خدایا! فرزندان مرا از نمازگزاران قرار بده.
در حدیثی از رسول خدا(ص) چنین می فرماید:
وَیلٌ لاِطْفالِ آخِرِ الزَّمانِ مِنْ آبائِهِم فَقیلَ یا رَسُولَ
اللهِ مِنْ آبائِهِمُ الْمُشْرکین؟! فَقالَ: لا، مِنْ آبائِهِمُ الْمُؤْمِنینَ
لایعَلِّمُونَهُمُ شَیئاً مِنَ الْفَرائِضَ، وَ إذا تَعلَّموا أَوْلادَهُمْ
مَنَعُوهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُمْ بِعَرَضٍ یسیرٍ مِنَّ الدُّنْیا فَأَنَا مِنْهُمْ
بَرئٌ وَ هُمْ مِنِّی برئٌ؛(79)وای بر پدران فرزندان آخرالزمان گفتند: ای پیامبر!
از پدران مشرکشان؟ فرمود: نه! از پدران مؤمن که چیزی از واجبات دینی به آنها یاد
نمی دهند و اگر اولادشان بخواهند چیزی یاد بگیرند، مانع آنها می شوند و به اندک
چیزی از دنیا از آنها راضی می شوند و ما از آنها بیزاریم و آنها از من.
و در جای دیگر می فرماید:
إِفْتَحُوا عَلی صِبیانِکمْ اَوَّلَ کلَمَةٍ لاإِلهَ إلاّ
الله؛(80)زمانی که کودکانتان زبان می گشایند لااله الاالله را به آنها یاد بدهید.
مسلمان ها در این قسمت نباید کوتاهی کنند. باید خود و فرزندانشان با
معارف بلند الهی و قرآنی آشنا شوند و از خواندن کتاب های مذهبی و از رفتن به مجالس
موعظه و محافل دینی و مراسم های مذهبی کوتاهی و دریغ نکنند. تلاش کنند محبت خداوند
و اولیای او در دوران کودکی در دل آنها ریشه کند که سعادت دنیا و آخرت آنها در این
است.
این بُعد از تربیت خیلی ظرافتکاری و هنرمندی طلب می کند. باید خیلی با
حوصله و بدون تکلّف و تحکم و با بردباری با فرزند رفتار شود که خدای ناکرده از دین
و مذهب دلسرد نشود و باید بسیار منطقی و معقول انجام گیرد، به دور از تهدید و فشار.
نتیجه گیری
همان گونه که در خلال بحث های مختلف که طی چهارده بخش بیان گردید،
تمام اقوام و ملل در طول تاریخ به یک نتیجه کلی دست یافته اند که برای تربیت نسل
آینده، باید دقت و مراقبت و کوشش لازم را انجام دهند وگرنه به نتایج مثبت و دلخواه
نخواهند رسید. با توجه به اینکه اکثریت مردم ایران مسلمان هستند و پیرو کامل ترین
دین الهی می باشند، این آیین از طریق آموزه های دینی که از زبان پیامبر گرامی
اسلام(ص) و پیشوایان معصوم(ع) بیان گردیده، خطوط کلی در رابطه با مسائل تربیتی که
سرنوشت ساز هست را بیان نموده است.
امید است پدران و مادران گرامی، با به کار بستن این آموزه ها، در راه
تربیت صحیح فرزندانشان که آینده سازان کشور هستند، موفق و مؤید باشند.ان شاء الله
تربیت مذهبی کودک
سید مجتبی موسوی زنجان رودی
پى نوشتها
(1) - سورة اسراء، آیة 70.
(2) - سورة الذاریات، آیة 56.
(3) - در مطالب آینده به این قسمت بیشتر خواهیم پرداخت.
(4) - آداب الزواج فی الاسلام، ص 99.
(5) - بحارالانوار، ج 5، ص 285.
(6) - جعفریات، ص 93؛ وسائل الشیعة، ج 20، ص 84.
(7) - نقل به مضمون. وسائلالشیعة، ج20، ص83، چاپ جدید؛ قدیم،ج14،ص57.
(8) - بحارالانوار، ج 103، ص 236.
(9) - غررالحکم، ص 327.
(10) - وسائلالشیعة، ج 2، ص 78، چاپ جدید.
(11) - وسائلالشیعة، ج 20، ص 79.
(12) - وسائلالشیعة، ج 20، ص 79.
(13) - غررالحکم، ص 379.
(14) - سورة ابراهیم، آیة 22.
(15) - انوار البهییه، ص 17.
(16) - بحارالانوار، ج 3، ص 44.
(17) - سورة بقره، آیة 233.
(18) - اولین دانشگاه آخرین پیامبر، جلدهای ازدواج، مکتب انسان سازی.
(19) - رسالة الحقوق 1، ص 582، قپانچی.
(20) - نهج البلاغه، نامه امام علی(ع) به امام حسن مجتبی(ع).
(21) - بحارالانوار، ج 104، ص 95؛ وسائلالشیعة، ج 21، ص 476.
(22) - مکارم الاخلاق، ص113؛ وسائل الشیعة، ج 21، ص 483.
(23) - تحف العقول، ص 263.
(24) - بحارالانوار، ج 13، ص 419.
(25) - تحف العقول، ص 263.
(26) - قالَ الصّادِقُ(ع): «لایدْخُلُ الْفَقْرُ بَیتاً فیهِ إسْمُ مُحَمَّدٍ
أوْ اَحْمَدٍ أَوْ عَلِی أوْ الْحَسَنِ أَوْ الْحُسَینِ أوْ جَعْفَرِ أَو طالِبٍ
أَوْ عَبْدُاللهِ أَوْ فاطِمَةَ مِنَ النِّساءِ» وسائل الشیعة، ج 21، ص396.
(27) - وسائلالشیعة، ج 21، ص 394.
(28) - وسائلالشیعة، ج 21، ص 389، چاپ جدید.
(29) - وسائلالشیعة، ج 21، ص 393، چاپ جدید.
(30) - وسائلالشیعة، ج 21، ص 390، چاپ جدید.
(31) - وسائلالشیعة، ج 21، ص 486.
(32) - وسائلالشیعة، ج 21، ص 473.
(33) - وسائلالشیعة، ج 4، ص 74.
(34) - بحارالانوار، ج 104، ص 95؛ وسائلالشیعة، ج 21، ص 483.
(35) - مکارم الاخلاق، ص 113؛ وسائلالشیعة، ج 21، ص 483.
(36) - تاریخ یعقوبی، ج 3، ص 53.
(37) - تاریخ یعقوبی، ج 3، ص 53.
(38) - نهج البلاغه، نامه ی امام علی(ع) به امام حسن مجتبی(ع).
(39) - اصول اساسی فن تربیت، ایرانشهری.
(40) - اصول اساسی فن تربیت، ایرانشهری.
(41) - اصول اساسی فن تربیت، ایرانشهری.
(42) - مستدرک الوسائل، ج 3، ص 69.
(43) - محجةالبیضاء، ج 3، ص 366.
(44) - محجةالبیضاء، ج 3، ص 366.
(45) - مستدرک الوسائل، ج 2، ص 69.
(46) - مستدرک الوسائل، ج 2، ص 67.
(47) - سورة نور، آیة 58.
(48) - الکافی، ج 2، ص 106؛ وسائلالشیعة، ج 20، ص 134.
(49) - وسائلالشیعة، ج 20، ص 133.
(50) - میزان الحکمه، ج 1، ص 716 (به نقل از بحارالانوار).
(51) - الکافی، ج 6، ص 47.
(52) - مستدرک الوسائل، ج 1.
(53) - الکافی، ج6، ص 48.
(54) - بحارالانوار، ج 33، ص 114.
(55) - بحارالانوار، ج 33، ص 114.
(56) - بحارالانوار، ج 22، ص 114.
(57) - غررالحکم، ص 393.
(58) - وسائل الشیعة، ج 21، ص 476.
(59) - بحارالانوار، ج 104، ص 99.
(60) - بحارالانوار، ص 77، ص 213.
(61) - هدیةالاحباب، ص 176.
(62) - غررالحکم، ص 393.
(63) - مجموعه ی ورام، ج 2، ص 208.
(64) - غررالحکم، ج 7، ص 89.
(65) - مجموعه ی ورام، ج 2، ص 369.
(66) - بحارالانوار، ج 72، ص 194.
(67) - غررالحکم، ص 227.
(68) - غررالحکم، چاپ دانشگاه، ج 7، ص 79.
(69) - غررالحکم، چاپ دانشگاه، ج 7، ص 78.
(70) - سورة الذاریات، آیة 55.
(71) - سورة یونس، آیة 57.
(72) - تحف العقول، ص 84.
(73) - غررالحکم، چاپ دانشگاه، ج 6، ص 172.
(74) - «إنّا أَرْسَلْناک بِالْحَقِّ بَشیراً وَ نَذیراً...» بقره، آیه 119.
(75) - غررالحکم، ص 1768.
(76) - بحارالانوار، ج 104، ص 98.
(77) - الکافی، ج 6، ص 47.
(78) - نهج البلاغه، 450.
(79) - مستدرک الوسائل، ج 15، ص 164.
(80) - کنزالعمال، ج 16، ص 440.
