متن وصیت نامه شهید سید روح الله کاظمی شیخ شبانی
دوشنبه, ۱۱ فروردين ۱۳۹۳، ۰۳:۳۸ ق.ظ
شهید سیدروح الله کاظمی شیخ شبانیوصیت نامهبسم الله الرحمن الرحیم «طلبة شهید: سید روح الله کاظمی» «شهرکرد» «رضیت بالله ربا و بالاسلام دینا و بمحمد )صلی الله علیه و اله( نبیا و بالکعبه قبلتی و بعلی اماماً و بالحسن و الحسین و علی و محمد و جعفر و موسی و علی و محمد و علی و محمد و علی و الحسن و الخلف الصالح (علیهم السلام) ائمه و ساده و قاده بهم اتولی و من اعدائهم اتبریء.» «یا ایها الذین آمنوا هل أدلکم علی تجاره تنجیکم من عذاب الیم تؤمنون بالله و رسوله و تجاهدون فی سبیل الله باموالکم و انفسکم ذالکم خیر لکم ان کنتم تعلمون یغفر لکم ذنوبکم و یدخلکم جنات تجری من تحتها الانهار و مساکن طیبهً فی جنات عدن ذالک الفوز العظیم»(صف/10الی12) ای اهل ایمان! آیا شما را به تجارتی سودمند که شما را از عذاب دردناک(آخرت) نجات بخشد، دلالت کنم(آگاه کنم)؟ آن تجارت این است که به خدا و رسول او ایمان آورید و به مال و جان خود در راه خدا جهاد کنید. این کار از هر تجارتی -اگر دانا باشید- برای شما بهتر است تا خدا گناهان شما را ببخشد و در بهشتی که زیر درختهایش نهرهای آب گوارا جاریست داخل گرداند و در بهشتهای عدن و جادویی منزلهای نیکو عطا فرماید. این همان رستگاری بزرگ است. به یگانه معبودم شهادت میدهم که مرا خلق کرد و مرا در این برهه از زمان آفرید و شهادت میدهم به حضرت ختمی مرتبت محمد بن عبدالله(صلی الله علیه و آله) آخرین پیامبر خداوند و شهادت میدهم به حضرت علی و یازده فرزندش تا حضرت حجه ابن الحسن «عجل الله تعالی فرجه». من چیزی برای وصیت ندارم که برای شما ملت بزرگوار و شهید پرور بگویم، ولی چند نکتهای را -از باب این که وظیفه هر مسلمانی است که امر به معروف و نهی از منکر کند- خدمت شما عرض می کنم. در حالی این وصیتنامه را مینویسم که اشک در چشمانم حلقه زده است، نه برای این که از این دنیا میروم، نه، نه، بلکه به یاد گناهانم میافتم و به حال خود گریه میکنم که جز گنه چیزی ندارم که با خود ببرم.به ادامه مطلب بروید ...
شهید سیدروح الله کاظمی شیخ شبانیوصیت نامهبسم الله الرحمن الرحیم «طلبة شهید: سید روح الله کاظمی» «شهرکرد» «رضیت بالله ربا و بالاسلام دینا و بمحمد )صلی الله علیه و اله( نبیا و بالکعبه قبلتی و بعلی اماماً و بالحسن و الحسین و علی و محمد و جعفر و موسی و علی و محمد و علی و محمد و علی و الحسن و الخلف الصالح (علیهم السلام) ائمه و ساده و قاده بهم اتولی و من اعدائهم اتبریء.» «یا ایها الذین آمنوا هل أدلکم علی تجاره تنجیکم من عذاب الیم تؤمنون بالله و رسوله و تجاهدون فی سبیل الله باموالکم و انفسکم ذالکم خیر لکم ان کنتم تعلمون یغفر لکم ذنوبکم و یدخلکم جنات تجری من تحتها الانهار و مساکن طیبهً فی جنات عدن ذالک الفوز العظیم»(صف/10الی12) ای اهل ایمان! آیا شما را به تجارتی سودمند که شما را از عذاب دردناک(آخرت) نجات بخشد، دلالت کنم(آگاه کنم)؟ آن تجارت این است که به خدا و رسول او ایمان آورید و به مال و جان خود در راه خدا جهاد کنید. این کار از هر تجارتی -اگر دانا باشید- برای شما بهتر است تا خدا گناهان شما را ببخشد و در بهشتی که زیر درختهایش نهرهای آب گوارا جاریست داخل گرداند و در بهشتهای عدن و جادویی منزلهای نیکو عطا فرماید. این همان رستگاری بزرگ است. به یگانه معبودم شهادت میدهم که مرا خلق کرد و مرا در این برهه از زمان آفرید و شهادت میدهم به حضرت ختمی مرتبت محمد بن عبدالله(صلی الله علیه و آله) آخرین پیامبر خداوند و شهادت میدهم به حضرت علی و یازده فرزندش تا حضرت حجه ابن الحسن «عجل الله تعالی فرجه». من چیزی برای وصیت ندارم که برای شما ملت بزرگوار و شهید پرور بگویم، ولی چند نکتهای را -از باب این که وظیفه هر مسلمانی است که امر به معروف و نهی از منکر کند- خدمت شما عرض می کنم. در حالی این وصیتنامه را مینویسم که اشک در چشمانم حلقه زده است، نه برای این که از این دنیا میروم، نه، نه، بلکه به یاد گناهانم میافتم و به حال خود گریه میکنم که جز گنه چیزی ندارم که با خود ببرم.1- مردم! همیشه و هر لحظه خداوند تبارک و تعالی را فراموش نکنید که اگر انسان، همیشه و هر لحظه، خدا را به یاد داشته باشد، هیچ وقت گناه نمیکند و به قول امام امت که فرمود: عالم محضر خداست در محضر خدا گناه نکنید، هر کجا باشید خداوند با شماست، خداوند از رگ گردن، به انسان نزدیکتر است. به واجبات اهمیت فراوان دهید. جبهه و جنگ را فراموش نکنید؛ چه با مال و چه با جان خود، این اسلام و مسلمین را یاری دهید. جهاد در راه حق و عدل را از یاد نبرید. لباس تقوا، جامه فاخر و شرافتمندانه و زره محکم الهی است که جهاد کنندگان و جانبازان را از لغزشها و خطاها مصون میدارد. جهاد، حرکت و تلاش است که رضایت و خشنودی خدا را کسب مینماید، احکام و معارف اسلامی را نشر میدهد، قوانین الهی را در جامعه حاکم و روح گذشت، جانبازی و ایثار را در انسان استحکام میبخشد و به قول حضرت علی (علیه السلام) که فرمود: «خوضوا غمرات الی الحق» در دریای مرگ شنا کنید تا به ساحل حق رسید، باید آنقدر شهید داد و آنقدر خون داد تا به پیروزی رسید و به قولی باید آن قدر در دریای خون شنا کرد تا به ساحل پیروزی رسید.2- تا آخرین نفس، دست از امام امت بر ندارید و پیرو خط آن حضرت باشید و پشتیبان ولایت فقیه بوده و از او حمایت کنید و دل به این دنیا نبندید که این دنیا خیلی بیوفا است، چون ماری است که ظاهرش خیلی نرم و لطیف است و درونش زهری کشنده دارد و در حدیثی از حضرت علی(علیه السلام) داریم که وقتی کسی میخواهد از این دنیا برود، رو به مالش میکند و میگوید: من چقدر برای تو زحمت کشیدم، مال به او میگوید: یک کفن بیشتر نمیتوانی از من ببری. رو به زن و فرزند میکند آنها هم میگویند: ما هم تا روی قبر فقط با تو هستیم. رو به عمل خود میکند، عمل او میگوید: من همیشه با تو هستم. اگر عمل خوب باشد که چه خوب و اگر عمل بد باشد دیگر خدا میداند و بس. بکوشید که عمل خود را صالح کنید که مال و منال دنیا ارزش ندارد.3- همیشه به یاد مرگ باشید که خداوند در قرآن کریم میفرماید: «أینما تکونوا یدرککم الموت» هر کجا باشید مرگ شما را فرا میگیرد. این را هم بگویم که ما امانتی بودیم و هستیم که باید به صاحب اصلی بر گردیم که خداوند است. من به خود نیامدم که به خود باز روم آن که آورد مرا باز برد در وطنم4- اما سخنی دارم با شما طلاب و روحانیت، شما را وصیت میکنم که تقوی و پرهیزکاری را برای خدا از دست ندهید که تقوا راه روشنی است که پیامبر در میان ما باقی گذاشته است و تکلیفی است الهی که رعایت آن بر همگان واجب و لازم است و زرهای است که نگهدار آدمی است و در روزی که چشمها نگران است، سودمندترین اندوخته است. بر شما باد که از دستورات و اوامر الهی پیروی کنید و آنچه را که موجب رضای اوست به جا آورید و از چیزهای که نهی شدهاید، منزجر باشید و همه عمر را در تحصیل کمالات بگذرانید و همه اوقات خود را در گردآوری فضائل علمی و بالا رفتن از گودال نقصان به قله کمال و از فرودگاه جهل به اوج عرفان صرف کنید و از عمل نیک دریغ نورزید. بر شما باد نماز شب که رسول خدا فرمود: کسی که پایان کارش به شب زندهداری بکشد و بمیرد، بهشت از آن اوست. بر شما باد خوشرویی، که رسول خدا فرمود همانا شما نمیتوانید مردم را زیر پوشش مالی خود قرار دهید پس آنان را زیر پوشش اخلاقی خود قرار دهید.5- اما شما ای خواهران و مادران! اولا که به شما توصیه میکنم که حجاب اسلامی را رعایت فرمائید، واجبات را به جا آورید و زینبوار پیامرسان خون شهیدان باشید و در شهادت عزیزانتان استوار و مقاوم باشید و در تربیت فرزندان خود کوشا باشید و به آنها شیر شهادت و درس استقامت و پایداری بدهید. اما شما ای پدر عزیزم! امیدوارم که مرا حلال کنید و ببخشید، زیرا برای من خیلی زحمت کشیدید و برای من هم پدری کردید و هم مادری. از زنپدرم حلالیت میطلبم امیدوارم شما هم مرا حلال کنید، چون من نتوانستم حق شما را اداء کنم. اما شما برادران و خواهرانم! از شما میخواهم که مرا حلال کنید و برای من دعا کنید که خداوند از گناهان من درگذرد و با شهیدان کربلا محشور گرداند. اکنون که اسیر این دنیا بودم با کوله باری از گناه این مسافرخانة موقتی را ترک کردم، از خداوند میخواهم که با این بندة حقیر، با فضلش معامله کند. حال که با دست خالی میروم، این جان را که از آن اوست -چرا که ما هر چه داریم از آن اوست و لیکن در دست ما امانت بود- از من قبول کند و مرا ببخشد. پروردگارا؛ رحیما؛ ای محبوب محبان؛ ای معشوق عاشقان؛ ای پناه بیپناهان؛ ای درمان دردمندان؛ ای امید امیدواران؛ ای نوای بینوایان؛ ای نجات بخش گمراهان؛ ای فروغ قلب خالصان؛ ای قبله مخلصان؛ ای عطا بخش گدایان؛ ای جلیس ذاکران؛ ای انیس شاکران! کدام جستجوگر به جستجویت بر خواست و تو را نیافت و کدام عاشق دلباخته به درگاهت آمد و به وصال تو نرسید. آنان که در این دریایی پر خروش به جستجویت برخاستهاند، تو را یافتند، من نیز، به عشق دیدار تو، با پای دل، به سویت آمدهام و با دیدة دل، به دیدارت نائل خواهم شد. گر من بمردم، مرا نگویید که مرد گر مرده بد، زنده شد و دوست ببرد مبـادا خـویشتن را وا گـذاریم امـام خویش را تنهــا گذاریم ز خون هر شهیدی لاله روید مـبادا روی لالـه پــا گذاریم «والسلام»
۹۳/۰۱/۱۱